Tünel

Ernesto Sabato

Tünel

                      
 Bay Castel nasıl biri önce ona bakalım. Aslında bazı bakımlardan kendimi onunla özdeşleştirdiğimi itiraf edersem doğru olur  ama bu sadece kitaba başlamadan onun karakteri ile olanları okuduğumda oldu.Yalnızlığı sevmesi plajlardaki kalabalıktan hoşlanmaması basının yağcılığı kuru yapıcı olamayan şakşakcı yazıları gibi. Fakat okudukça gördüğüm kişi saplantılı korkunç bir egoya sahip mutsuzlukla can yoldaşı olmuş kendinden nefret eden (aslında onun görüşüne göre o başkalarından nefret ediyor) sevmek terimi onda sadece şüphe ve kıskançlıkla eş anlam taşıyan bir durum olmuş.

Evli ve kendisine benzettiği Maria ile bir aşk hikayesi yazmaya çalışmış.Sevmeyi (kendi de dahil) bilmeyen birinin yazacağı bir hikaye bu.

 Oldukça kaba şiddete meyilli acıma duygusu olamayan bir insan bay Castel. Narsist olması bir yana birde Maçoluk tarafı da var. Tabii ayrıca merak ettiğim bir şeyde güzel sanatlar diye adlandırdığımız resim sanatı ile nasıl bir ilgisi olmuş anlayamadım.

Burda herşeyi anlatıp tadınızı kaçırmak istemem tabiki yalnız şurası var ki bu incecik kitap beni fazlasıyla meşgul etti yer geldi çok öfkeyle okudum yer geldi fırlattım attım yer geldi merakla bekledim neler olacağını. Demek istediğim şu ki yazar öylesine bir üslup kullanmış ki ne elinizden kitabı bırakıyorsunuz ne duygularınızı sakinleştirebiliyorsunuz yani tam bir karmaşa.
İyi olanı anlatmak çok daha basit mutlaka fakat yazarımız kötülüğü kötü olmayı hasta ruhlu olmayı öyle bir işlemiş ki sizi tepetakla yapıyor. Çok etkileyici.Şeytani bir tarafda yok kitapta sadece insanı olduğu gibi anlatmış işlemiş.
Hem kötü hemde bu kadar safdil olabilir mi bir insan eh işte burda örneği Bay Castel. Yazarın diğer eserlerini  okur muyum bilemeyeceğim en azından şimdilik.